arramaciài , vrb: arremaciae,
arremaciai,
arremaciare,
arremaciari,
remaciai Definizione
pònnere e acropare su ribbrone o àteru (puntu de metallu, púncia) po dhi fàere sa conca o alladiare sa punta a manera chi no ndh'essat e mantèngiat; nau in cobertantza, arrespòndhere a unu a manera de dhu fàere furriare de su chi bolet
Sinonimi e contrari
arrabronai,
arrecioare,
arremazare,
rebbaire
/
dòrchere,
indugi
2.
as agatau s'ora de no ti podi arrespundi e no ti podi arramaciai! ◊ faidí onori e cracadhi sa manu, faimidhu arremaciai!
Etimo
spn.
remachar
Traduzioni
Francese
river
Inglese
to clinch
Spagnolo
remachar
Italiano
ribadire
Tedesco
nieten.
ribbronài , vrb: arrabbronai Definizione
pònnere e pistare su ribbroni po dhi fàere sa conca o alladiare sa punta a manera chi no ndh'essat e poderet bene
Sinonimi e contrari
arramaciai,
rebbuire
Etimo
ctl.
reblonar
Traduzioni
Francese
river
Inglese
to clinch
Spagnolo
remachar
Italiano
ribadire
Tedesco
nieten.